وضعیت اقتصادی

                                                            وضعیت اقتصادی                                     

      میلاد خدری، اقتصاد نظری ورودی92

     بحث در مورد وضعیت اقصادی وقت زیادی میطلبد و در این فرصت کوتاه سعی میکنم وضع مشخصی بدون هرگونه وابستگی حزبی جناحی به محضر دوستان برسانم.

    قبل از ورود به موضوع اصلی جا دارد تقدیر و تشکری از دولت محترم داشته باشیم به منظور انتخاب تیم اقتصادی قوی از لحاظ سواد کاربلدی که طبق نظر کارشناسان اقتصادی این تیم قوی ترین تیم اقتصادی دولتهای بعد از انقلاب هستند که رأی اعتماد قاطع مجلس به وزوزیر محترم اقتصاد و دارایی مهر تأییدی بر این مهم دارد.

    در اینکه وضعیت اقتصادی کشور برای مدتی در دولت قبل بحرانی بوده تردیدی نیست و همچنین اینکه وضعیت اقتصادی به آرامش نسبی رسیده است همه هم عقیده اند که از نشانه های آن افت محسوس نرخ تورم در این چند ماه و پیش بینی تورم 20الی25درصدی برای سال آینده حاشیه امنیتی را برای اقتصاد کشور ایجاد کرده است.

    از دلایل وضعیت نابسامان بوجود آمده میتوان به این موارد اشاره کرد:1. رکور اقتصادی جهان  2. سوء مدیریت دولت قبل   3. مافیای اقتصادی  4. کمبود نظارت بر بخش تولید  5. تحریم

     یکی از موضوعاتی که این روزها مطرح است، بحث بودجه است که در مجلس در حال بررسی است. طبق نظر کارشناسان اقتصادی شاکله ی بودجه پیشنهادی سال 93 فرق چندانی با بودجه چند سال گذشته ندارد و باید دید دولت تا چه حد میتواند در جهت این اهداف پیش برود.

    یکی از مشکلاتی که گریبان این دولت را هم گرفته، موضوع نقدینگی است که طبق آمار حجم نقدینگی در 5 ماهه اول دولت از 450هزار میلیارد تومان به 600 هزار میلیارد تومان رسیده بود. که وقتی این حجم از نقدینگی به سمت تولید نرود، باعث تورم فزاینده میشود.

     یک مورد دیگر هم که همیشه در همه ی دولتها بعنوان نقص به حساب می آمد، اتکای بودجه به نفت بوده که پیش بینی دولت مبنی بر فروش مقدار بیشتری از نفت و اتکا به درآمدهای نفتی با در نظر گرفتن شرایط تحریم، احتیاط آمیز نمی باشد.

     نقش پس انداز در سرمایه گذاری: متأسفانه نرخ پس انداز نزولی شده است و تمایل مردم به سرمایه گذاری در بنگاه های تولیدی کم شده است و باید برای بهبود این وضعیت اقدامات مناسبی مثل تشکیل صندوق های سرمایه گذاری در بازار سرمایه ، انجام شود و اگر دولت بتواند با جلب اعتماد مردم آنها را در اقتصاد دخیل کند و پروژه های بزرگ اقتصادی را به آنها بسپارد هم باعث کاهش نقدینگی و هم تخصصی تر شدن کارها وکارآفرینی و کاهش مشغله هایدولت میشود حتی مقام معظم رهبری هم یکی از ارکان اقتصاد مقاومتی را مردمی کردن اقتصاد میدانند.

     یکی از معضلاتی که این دولت خود را با آن درگیر کرده موضوع مذاکرات است که از هر کدام از وزرا درباره مشکلات  تخصصی توضیح بخواهند بعد از تخریب اقمات دولت قبل پرسش کنندگان را به مذاکرات هسته ای ارجاع میدهند. که در نظری عجیب یکی از مسئولین میگوید اگر مذاکرات به نتیجه برسد شرکتهای دانش بنیان هم تأسیس میشوند. جالب است که خودشان هم میگویند دانش بنیان، در بحث اقتصاد داش بنیان مؤلفه ها و نهاده اصلی این جریان دانش است الحمدلله نیروهای فکری و خلاق به تعداد زیادی در کشور وجود دارد  ودارند کار میکنند و برای بهره وری بالاتر فقط نیازمند حمایت و بسترهای قانونی هستند که ارتباط این امور که غالبا مصرف داخلی دارند به مسأله مذاکرات فکر نکنم کار درستی باشد.

    آخرین بحث هم معضل مسکن است که نه تنها جوانان بلکه خیلی از خانواده ها با آن دست وپنجه نرم میکنند که دولت قبل در قالب طرح مسکن که نواقصی هم داشت، سعی در برطرف کردن این مشکل خانواده ها داشت که تا حدودی هم در این امر موفق بود و خیلی از خانواده ها هم اکنون به این طرح دل بسته اند. همانطور که اشاره کردم این طرح نواقصی داشته ولی اینکه بیاییم آن را به کل تخریب کنیم و امید یک عده را به یأس تبدیل کنیم کار درستی نیست.

    دولت به جای این طرح از طرح عجیب مسکن اجتماعی اسم میبرد که هیچگونه پشتوانه فکری پشت آن نیست. دولت در این طرح قصد دارد 6 برابر میزان پس انداز افراد به آنها وام بدهد. یعنی کسی که بخواهد خانه ی 300میلیونی بخرد باید 50 میلیون پس انداز کند، اینکه این مقدار را چگونه پس انداز کند یک مشکل است، ولی مشکل اصلی اینست که دولت قرار است به چند نفر وام بدهد؟ دولتی که عنوان میکرد 50 درصد تورم بخاطر مسکن مهری است که بازای هر واحد بایستی 20 میلیون خرج کند، بازای هر واحد 300 میلیونی چه مقدار نقدینگی و تورم قرار است بوجود بیاید؟ البته این را هم باید عرض کنم که تا بحال هیچ شخصیت اقتصادی حاضر به حمایت از این طرح نشده است.

    فارغ از همه این مسائل نباید این آرامش و امیدی که به بازار برگشته است را نادیده گرفت.

    انشاءا... که این دولت بتواند با تکیه بر توان داخلی و نصب العین قرار دادن فرمایشات مقام معظم رهبری به اهداف عالیه انقلاب اسلامی دست پیدا کند.